Woef woef, en nu je bek houden

Woef woef, en nu je bek houden

Ad de Jong

15.00

Categorieën: ,


SAMENVATTING

Woef woef, en nu je bek houden is geschreven voor alle docenten, onderwijsmanagers en begeleiders die helemaal geen klootzakken zijn, maar van hun leerlingen de hele dag het gevoel krijgen dat ze dat wél zijn. En het is ook geschreven voor iedereen die iets moet verzinnen voor de steeds groter wordende groep jongeren die uitvallen op school, de drop-outs, thuiszitters en rondhangers die ongelukkig zijn en vervelend doen.

Ad de Jong – muzikant, docent, coach en ondernemer – was zelf zo’n jongere. In dit boekje onderzoekt hij waarom zijn benadering van zogenaamde probleemjongeren werkt. Via Johan Cruijff, hazewindhonden en de paardrijlessen van zijn dochter ontdekt hij hoe je wél aanhaakt bij jongeren en hen stimuleert om te leren en zich te ontwikkelen. Niet met een bevel of een zweep, maar door de ander te begrijpen, te leiden en ruimte te geven.

Dan verdwijnen de ‘hoofdpijndossiers’ en blijken jongeren hard te willen werken om succesvol te zijn. Een genot om mee te werken. Maar je gaat het pas zien als je het doorhebt.

Woef woef, en nu je bek houden
Hoe honden, paarden en voetbal de weg wijzen naar een leersysteem dat wél werkt
Ad de Jong
120 blz, full colour, isbn 9789491757624


PRODUCTSPECIFICATIES

Auteur: Ad de Jong
Druk: 1


Bekijk het inkijkexemplaar



‘Ad is een pionier in het bedenken en opzetten van nieuwe lesvormen die echt gericht zijn op de leerling. Van zijn betrokkenheid en passie kan menig schooldirecteur nog veel leren. Dit boek gaat je geheid verrijken.’
Rivelino Rigters, artiest, auteur en sociaal ondernemer


‘Ad is een oor voor de jongeren die niet gehoord worden. Dit boek is een mooie inkijk in zijn onorthodoxe maar doeltreffende manier om jongeren te begeleiden.’
Jermain Bridgewater, rapper


'Uitstekende biografische parabel over leiderschap. Doet denken aan Het doel en Wie heeft mijn kaas gepikt.' Elly Stroo Cloeck


Wat een goed boek over pedagogiek en onderwijs. Heel verfrissend. Het is het persoonlijke verhaal van een man van de straat met een heldere visie, op de left overs, de drop-outs, die in ons Nederlandse systeem compleet gedoemd zijn. Gelukkig zonder de belemmering van verwijzingen naar de grote denkers die ons bombarderen met de onontkoombare ijsbergen, kwadranten, overlappende bolletjes piramides en andere schema’s.

Ad legt uit hoe de relatie tussen de docent en leerling werkt aan de hand van voetbal, een paard dat niet uit zijn stal wil en een verwaarloosde hond. Ad vertelt over opvoeding en oorlogstrauma’s die generaties lang worden doorgegeven.

Het is onderwijs Rock & Roll. Geen idee hoe dit akkoord genoemd wordt, maar het klinkt wel precies lekker, op dit juiste moment.. Een van mijn vingertjes krijg ik niet in het vierde vakje, maar dat is eigenlijk maar beter. Want het klinkt precies goed! Oh ja, my baby just left me…

Op de achterkant van dit boek staat dat het boek onder andere bedoeld is voor onderwijsmanagers en begeleiders die helemaal geen klootzakken zijn maar van hun leerlingen de hele dag het gevoel krijgen dat ze dat wel zijn…

Ik ben zo’n virtuele klootzak. Ik moet aan leerlingen op kader uitleggen dat de leden van de Eerste kamer worden gekozen door de leden van de provinciale staten. En... daar moeten ze ook nog hun bek bij houden!

Ondertussen heb ik een lek dak en is er geen loodgieter te vinden die tijd heeft, de komende 12 weken. Er waren er vast veel meer, maar ze hadden net geen compensatie van een 7 bij het vak maatschappijleer. Die compensatie hadden ze nodig, want bij het examen biologie (een vak dat ze op hun 13de hadden gekozen) wisten deze aankomende loodgieters niet meer dat een plantaardige cel, niets met een gevangenis had te maken.

De Provinciale Staten kiezen de leden van de Eerste Kamer… En mijn muren zijn vochtig. Ik vraag me af of er schimmels komen. Hoe zat het met die plantaardige cellen ook al weer?

Ik weet niets van voetbal, paarden en honden.. Maar dit is goed leesvoer, zeker voor klootzakken in het onderwijs.

Ad loopt vooruit op de troepen. Ik hoop dat er over veertig jaar iemand dit boek opgraaft en zegt: "Oh, iemand had dit vroeger al bedacht..."

Steven Engel
Onderwijsmanager